കറുത്ത തൂവാല

അരുത് അത് എന്റെ മാത്രമാണ് 

അന്ത്യ ശ്വാസത്തിലും 

വിളറിയ മനസ്സിനു കുറുകേ 

നാണത്താൽ മറച്ചതാണത് 

ചലനവും , പ്രതികരണങ്ങളും 

അകത്തളങ്ങളിൽ ചിതലരിച്ചു തീർന്നു 

സ്നേഹഭാരത്താൽ വിണ്ടുകീറിയ -

തലയോട്ടികളിലൂടെ അരിച്ചിറങ്ങുന്ന 

കറുത്ത രക്തത്തിൽ പിടഞ്ഞു വീണ -

ഞാനും  ,എണ്ണപ്പെട്ട നന്മകളും .

ഇനി എങ്ങോട്ട്?

എനിക്കായ് കാത്തിരുന്ന

പത്തുമാസത്തെ നിർവൃതിയും 

മുറിച്ചുമാറ്റിയ പൊക്കിൾക്കൊടിയും 

ഏകാന്തതയുടെ തീനാളങ്ങളിൽ 

വ്യഥ വലിച്ചെറിഞ്ഞു 

മാതൃത്വത്തിൻ ശവയാത്രയിൽ 

പിച്ചവെച്ചു പഠിച്ചവൻ 

കൂടപിറപ്പിന്റെ അടിവസ്ത്രങ്ങൾക്കിടയിൽ 

രതിയുടെ തീക്കനലുകളർപ്പിച്ചു

ചോരവീണ പുതപ്പുമായ് 

കല്ലറ തേടിയലഞ്ഞ അൽക്കമിസ്റ്റ് 

ശിരസ്സിൽ ചാർത്താൻ 

പൊൻ തൂവലുകളുടെ 

 ഘോഷയാത്ര വരുന്നു 

അതിനു മുമ്പ് ചവറ്റുകൂനയിൽ 

സ്ഥാനം പിടിക്കണം .

ഇതു മാത്രം ഞാൻ എടുക്കുന്നു 

ചത്തു ചീയ്യും വരെയെങ്കിലും 

നാണം മറയ്ക്കാൻ 

ഈ കറുത്ത തൂവാല .

അരുത് അത് എടുക്കരുത് 

അത് എന്റെയാണ് 

എന്റെ മാത്രമാണ്