Friday, September 16, 2011

എന്റെ മാത്രമായ നിമിഷങ്ങളിലൂടെ ...








ഈ നിമിഷങ്ങള്‍ എന്റെ മാത്രം
മയങ്ങുന്ന പകലില്‍ വേദനയാവാം
ഈ സന്ധ്യയുടെ കണ്ണുകള്‍ ചുവന്നിരിക്കുന്നു
പ്രണയത്തിന്ടെ ചുട്ടുപഴുത്ത സൂര്യ രശ്മികള്‍
നിന്ടെ മാറില്‍ തുളച്ചു കയറും
ഊഴം കാത്തിരുന്ന രാവിന്ടെ തിരശീലക്കുമേല്‍
എന്റെ വേദനകള്‍ മഞ്ഞായ്‌ പെയ്തു വീഴും
നീ എന്റെ മാത്രമാണ് ,എനിക്കായ് എങ്ങോ പുനര്‍ജനിച്ചവള്‍
ആടി തിമര്‍ക്കുന്ന തിരമാലകള്‍ക്ക് കുറുകെ -
നിന്നെയും കൊണ്ട് ഞാന്‍ യാത്രയാവും
ഇല്ല ,ഇനി നിനക്കാവില്ല
പ്രണയം സത്യമെങ്കില്‍ ,എനിക്കായ് നീ പുനര്‍ജനിച്ചങ്കില്‍
ഈ രാവിന്ടെ ലാസ്യഭാവം സാക്ഷി നിര്‍ത്തി
നീ എന്റെ തിരിച്ചറിയും ....
തെറ്റ്, അതായിരുന്നു എന്റെ തുടക്കം
നിന്ടെ കവിള്‍ തടങ്ങളില്‍ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന-
വിയര്‍പ്പിന്‍ തുള്ളികളെ
കണ്ണീരിനോടുപമിച്ചത് എന്റെ തെറ്റ്
നനഞ്ഞു ഒട്ടിയ ശരീരത്തിന്ടെ നഗ്നതയില്‍ -
നാണത്തില്‍ മറച്ച നിനക്ക്
പ്രണയത്തിന്‍ അര്‍ഥം നല്‍കിയതും ഞാന്‍ ചെയ്ത തെറ്റ്
എങ്കിലും നിനക്കായ്‌ കാത്തിരുന്ന ആ നല്ല നാളുകള്‍
നാം ഒന്നായി തീര്‍ന്ന ആ നിമിഷങ്ങള്‍
ഒടുവില്‍ പകര്‍ന്നു നല്‍കിയതെല്ലാം
എന്നില്‍ ഉപേക്ഷിച്ചു മരണത്തിന്ടെ ചിറകുമായ്
നീ പറന്നകന്നപ്പോള്‍
എന്റെ മാത്രമായ നിമിഷങ്ങളുടെ
സുഖാനുഭൂതിയില്‍ ഞാന്‍ ജീവികട്ടെ ....