ഈ മഴ മേഘങ്ങള്ക്കിടയില്
ഞാന് ഒരു ഊഞ്ഞാലു കെട്ടും
അതില് കുളിരണിഞ്ഞ കാറ്റിന്റെ താളത്തില്
ഞാന് ആടി രസിക്കും .
എന്നെ സ്നേഹിച്ച മനസ്സുകള്ക്ക് മേല്
നിലാവ് പെയ്യുന്ന രാവിന്റെ നീലിമയില് -
മയങ്ങാന് വെമ്പുന്ന മനസ്സുകള്ക്ക് മുന്നില്
ഒരു താരാട്ട് പാട്ടായ് ഞാന് ഒഴുകിയെത്തും .
നിദ്രതന് ഏതോ യാമങ്ങളില്
ഒരു ചെറു സ്വപ്നമായ് നിന്നെ തഴുകി
സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരായിരം പൊന് മണി വിത്തുകള്
നിങ്ങളില് ഞാന് വാരി വിതറും
പ്രഭാതത്തിന് പ്രതീക്ഷകള് നെഞ്ചിലേറ്റി ലാളിക്കുന്ന
മനസ്സുകളില് ഒരു ചിരതായ് ഞാന് എരിഞ്ഞു നില്ക്കും.
എങ്കിലും എനിക്കറിയാം ഇന്നല്ലങ്കില് നാളെ
ആ മനസ്സുകളില് നിന്നും ഞാന് മാഞ്ഞുപോകും,
ഞാന് എന്നാ മിഥ്യ അവിടെയും പരാജയപ്പെടും
എങ്കിലും ഞാന് കാത്തിരിക്കും ,
ഈ അക്ഷരങ്ങളിലെ തീ കെട്ടണയുന്ന നാള് വരെ
ഈ വാക്കുകളിലെ നീരുറവ വറ്റുന്ന നിമിഷം വരെ
വിതറിയിട്ട വിത്തുകളില് ജീവന് കിളിര്ക്കുമ്പോള്
തളര്ത്തു നില്ക്കുന്ന എന് ഓര്മകള്ക്ക് മേല്
ചവിട്ടി അരച്ച് നിങ്ങള് നടന്നു പോക്കുമ്പോള്
എന്റെ പതനം വീണ്ടും പൂര്ത്തിയാവും
എങ്കിലും എന്നെ സ്നേഹിച്ച മനസ്സുകളെ
നിങ്ങള്ക്ക് മുകളില് സ്നേഹത്തിന്റെ മഴവില്ല്
തീര്ത്തു ഞാന് ഉണ്ടാകും ...
ഒരിക്കലും വാടാത്ത പൂച്ചെണ്ടുകളുമായ്.......