വാടി കരിഞ്ഞ ഒരുപിടി പൂക്കളുമായ്‌ എനിക്കുമുന്നില്‍
ഏകാന്തതയുടെ വേനലില്‍ വരണ്ട മുറിപ്പാടിലൂടെ
ഉരുകി ഒലിക്കുന്ന വേദനകളുടെ അനുഭൂതി
ഒരിക്കല്‍ സ്നേഹത്തിന്ടെ കാണാച്ചരടിനാല്‍ -
തുന്നി ചേര്‍ത്ത നിന്‍ മുഖം
ഓര്‍മകളുടെ വിദൂരതയില്‍ എവിടെയോ എനിക്ക് നഷ്ട്ടമായിരിക്കുന്നു
മനസ്സില്‍ കുടിയിരുത്തിയ രക്ത വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ ആരോ മായ്ച്ചിരിക്കുന്നു
തിരിച്ചു വരികയാണ് ഞാന്‍
ഓര്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ എനിക്കാവില്ല
മറക്കാന്‍ നിനക്കും
എങ്കിലും എന്നോ കൊഴിഞ്ഞുവീണ പൂവിന്ടെ
സുഗന്ധം ആസ്വദിക്കാന്‍ ഇനി ഞാനില്ല
നീ പാകിയ സ്നേഹത്തിന്ടെ വിത്തുകള്‍
എന്നിലൂടെ പടര്‍ന്നു പന്തലിച്ചിരിക്കുന്നു
ഇനി അതില്‍ സ്നേഹത്തിന്ടെ പൂമൊട്ടുകള്‍ വിരിയില്ല
സ്നേഹത്തിന്ടെ പര്യായമെന്നു നീ വിധി എഴുതിയ ആ പൂക്കള്‍
നിനക്ക് മുന്നില്‍ വെച്ച് നീട്ടാനും ഇനി എനിക്കാവില്ല
നഷ്ട്ടപ്പെടുത്തുകയാണ് ഞാന്‍ എല്ലാം
പാതി വഴിയില്‍ വളര്‍ച്ച മുരടിക്കട്ടെ
നഷ്ട്ടബോധങ്ങളില്ലാതെ , വിധിക്ക് മുന്നില്‍ സമര്‍പ്പിച്ചു
രാത്രി എനിക്കായ് സമ്മാനിച്ച സുന്ദര സ്വപ്നം എന്നില്‍ നിന്നും മായ്ച്ചു
തിരിച്ചു നടക്കട്ടെ എന്റെ പഴയ ജീവിതത്തിലേക്ക് .....
No comments:
Post a Comment