വായനയുടെ ഊര്‍ജ്ജം കൊണ്ടായിരിക്കണം ബുക്ക്‌ തീര്‍ന്നതറിഞ്ഞില്ല .
ബാക്കി ഉള്ള ബുക്സ് ഒന്നും ഞാന്‍ വാങ്ങിയില്ലല്ലോ എന്നാ സങ്കടം ബാക്കി വെച്ച്
അവയ്ക്കായ് കാത്തിരിക്കുന്നു , കഥകളില്‍ ഏറ്റവും ഹൃദ്യം മാംസഭുക്കുകള്‍ തന്നെ ..
എല്ലാവിദ ആശംസകളും സുസ്മേഷ് ഭായ് .......
അവള്‍ ഭയശങ്കയോടെ പിന്നില്‍ നിന്ന വിവേകിനെ നോക്കി സാരമില്ലന്ന മട്ടില്‍ വിവേക് ചിരിച്ചു ,അടുത്ത നിമിഷം വിവേക് എന്തോ എടുക്കുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു .അവള്‍ക്കു ചിന്തിക്കാന്‍ ഇടും കിട്ടും മുമ്പ് വിവേക് കയ്യിലിരുന്ന ഇരുമ്പ് സിറിലിന്റെ തലയില്‍ അടിച്ചിറക്കി .തല്‍ക്ഷണം സിറില്‍ ഭാര്യക്ക് മുന്നില്‍ മറിച്ചു വീണു .പരവതാനിയില്‍ രക്തം പരക്കുന്നതും രക്തത്തിന്റെ മണ മറിഞ്ഞ കഴുകന് ഇരുട്ടിലും പിന്നാലെ ബാല്‍കണിയില്‍ ചിറകടിക്കുന്നതും അവള്‍ അറിഞ്ഞു .
"വിവേക് നീ "
അമ്പരന്ന സാറയ്ക്ക് ചോദിക്കാനായോള്ളൂ ,അവന്‍ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു
"ഇപ്പോളിത് ചെയ്തില്ലങ്കില്‍ കഴുകന് നിന്റെ വയറും നെഞ്ചും കൊത്തി തിന്നും .എനിക്കൊന്നും ബാക്കി കിട്ടില്ല ,അടുക്കള കതകു തുറക്ക് ... കഴുകന് ചൂട് പോകാത്ത ഇറച്ചി വേണം ഇറച്ചി "
വിവേക് പറഞ്ഞു .അവള്‍ നോക്കി അല്‍പ്പം മുമ്പ് വരെ തന്റെ ഭര്‍ത്താവായിരുന്ന സിറില്‍ ദിവ്യനെ പോലെ നിലതായ് മറിച്ചു കിടക്കുന്നു
മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരിയുണ്ടോ അതോ തോന്നുന്നതോ ..
അവള്‍ അനങ്ങാതെ നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ടു അക്ഷമനായ വിവേക് തനിയെ അടുക്കള വാതില്‍ തുറന്നു ,പിന്നെ അയാള്‍ സിറിലിന്റെ
ശരീരം കാലുകളില്‍ പിടിച്ചു വലിചിഴച്ചു .സാറ അത് നിശബ്ദമായ് നോക്കി നിന്നും .വലിക്കുന്നതിനിടയില്‍ സിറിലിന്റെ ഒരു ഷൂസ് ഊരി പ്പോകുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു, അല്‍പ്പനേരം മുമ്പ് വരെ സിറിളിനോടുള്ള സ്നേഹത്തോടെ അത് അവളെടുത്തു ചെരുപ്പ് തട്ടില്‍ വെച്ചു .
കാലത്ത് താനെടുത്തു കൊടുത്ത വെള്ള നിറമുള്ള സോക്സാണ് സിറില്‍ ഇട്ടിരിക്കുന്നതെന്ന് അവള്‍ ഓര്‍മിച്ചു .രോമം കൊഴിഞ്ഞ കുമ്മായ കോലുകൊണ്ട് വലിച്ച വലിപോലെ പരവതാനിക്ക്‌ മേല്‍ രക്തത്തിന്റെ പാട് ശവം പോയ വഴിക്ക് കാണപ്പെട്ടു .
ശവത്തിന്റെ വരവ് കണ്ടു കഴുകന് കനത്ത ചിറകുകള്‍ വിരിച്ചു ഭിത്തി ഭേദിക്കനോരുങ്ങി ,അത് ചിരിക്കുന്നതായിട്ടാണ് സാറയ്ക്ക് തോന്നിയത്
സിറിലിന്റെ ശരീരം വലിച്ചു കഴുകന് മുന്നിലിട്ട ശേഷം വിവേക് കതകടച്ചു.
ചിറകടിയുടെ ആരവത്തോടെയും ആഹ്ലാദത്തോടെയും ശവത്തിനുമേല്‍ പറന്നിറങ്ങിയ കഴുകന് ദയയില്ലാതെ സിറിലിന്റെ നെഞ്ചു കൊത്തിപ്പറിക്കാന്‍ തുടങ്ങി .അത് നോക്കി നില്‍ക്കെ തന്റെ ചുമലില്‍ വിവേകിന്റെ കൈ ആര്‍ത്തിയോടെ പതിയുന്നത് സാറ അറിഞ്ഞു
No comments:
Post a Comment